ورق پاره های من

وقتی دوری

نیستی

وقتی تنهایی پشت نقاب

وقتی حرف مرهمی ست بر دردها

و بوسه ها جا مانده است از لب ها

و تن ها باز تنها!

........

...

آنجاست که می رسد صدای شکستن ها

صدای نبودن ها

آنجاست که بلند است آواز دعا

که می رسد به عرش خدا نوای ما